Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3346 Esas 2019/11893 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3346
Karar No: 2019/11893
Karar Tarihi: 17.12.2019

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3346 Esas 2019/11893 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sevk ettiği aracıyla kontrolsüz bir kavşağa girerek diğer araçla çarpışmış, ardından kaldırımda bulunan kişilere çarparak birinin yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanmasına ve diğerinin basit tıbbi müdahale yapılacak şekilde yaralanmasına sebep olmuştur. Sanık tali kusurlu olduğu gerekçesiyle taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş olup, hüküm 5 ay hapis cezası şeklinde verilmiştir. Ancak, ceza adli para cezasına çevrilirken belirlenen tam gün sayısı TCK'nın 52/3. maddesine aykırı düşmüş ve adli para cezasının hesaplanmasında yasal maddelerin belirtilmemiştir. Bu nedenle hüküm kanuna aykırıdır ve bozulmuştur. Ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığından, sanık kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK'nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmiştir. Adli para cezasının belirlenmesinde tam gün sayısı 150 tam gün olarak belirlenmiştir ve günlüğü takdir edilerek 3.000 TL para cezası verilmiştir. Kanun maddeleri sırasıyla şöyledir: TCK 89/4, 22/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-4, 53/6,

12. Ceza Dairesi 2018/3346 E. , 2019/11893 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/4, 62/1, 50/1-a, 52/1-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla gündüz vakti iki şeritli bölünmüş yolda seyri esnasında dört yönlü kontrolsüz kavşağa girmesini takiben sanık ... idaresindeki araç ile çarpışması nedeniyle direksiyon hakimiyetini kaybederek kaldırımda bulunan katılanlara çarpması sonucu katılanlardan birinin yaşamını tehlikeye sokacak ve altıncı derece kemik kırığına neden olacak şekilde, diğer katılanın ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın tali kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken esas alınan tam gün sayısının suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 2 nolu bendinin 4. paragrafı çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.