MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R


1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2.Dava, sigortalılık başlangıç tarihinin 20.04.1976 olduğunun ve davacının 01.11.2013 tarihinden itibaren hak kazandığı yaşlılık aylıklarının yasal faizi ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının yurt dışı rant sigortasına zorunlu giriş tarihi olan 15/04/1976 tarihinin Türkiye sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespitine, 01/11/2013 den itibaren yaşlılık aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, 2013/11-12, 2014/1.aylıklarına 01/02/2014 den itibaren sonraki ay haketmiş olduğu yaşlılık aylıklarının ödeme tarihlerinden itibaren yasal faiz yürütülmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın "Taleple Bağlılık İlkesi" başlıklı 26.maddesine göre Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Hâkimin, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklıdır.
Somut olayda, davacının 20.04.1976 tarihinin sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespitini talep etmesine karşın "taleple bağlılık" ilkesine aykırı biçimde 15.04.1976 tarihinin Türkiye sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3.Davacı vekilinin 05.05.2014 tarihli dilekçesi ile yaşlılık aylığı talebinden vazgeçtiklerini bildirmesine karşın, mahkemece bu dilekçede ifade edilen vazgeçme hususunun HMK"nın 307.maddesine göre davadan feragat mi yoksa HMK"nın 123.maddesine göre davayı geri alma mı olduğu açıklattırılarak sonucuna göre işlem yapılması gerektiği halde anılan vazgeçme dilekçesi dikkate alınmadan yargılamaya devam edilerek davanın esastan kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 07.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.