Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30968 Esas 2017/4395 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı maddenin 12. fıkrası ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 tarih ve 2009/13-12 sayılı kararına göre itiraza tabi kararlardan olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
2-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesinde öngörülen cezanın hapis cezası olduğu, seçimlik ceza olmadığı gözetilmeksizin mahkemece temel ceza takdiren ve tercihen 180 gün adli para cezası olarak belirlenip, indirim ve diğer uygulamaların gün para cezası üzerinden yapılarak netice ceza olarak doğrudan 1500 TL adli para cezasına hükmolunduğu ve aleyhe temyiz bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede,
Konut dokunulmazlığını bozma suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 18.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.