Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12125 Esas 2020/4568 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12125
Karar No: 2020/4568
Karar Tarihi: 02.06.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12125 Esas 2020/4568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği bir ceza davasında, mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezası nedeniyle yapılan temyiz başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili ise tel örgüler kesilip kapılar zorlanarak gerçekleştirilen suçun TCK'nın 142/2-g maddesince kabul edilmesi gerektiği, cezanın alt sınırdan verildiği ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının mümkün olduğu ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve TCK'nın 142/2-g-h maddeleri gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/12125 E. , 2020/4568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıklar ..., ..., ... ile müdafiilerinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Şikayetçiye ait hayvan barınağına tel örgüler kesilmek ve kapılar zorlamak suretiyle gerçekleştirilen hırsızlık eyleminin suç tarihi itibariyle TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde TCK’nın 142/2-g-h maddeleri uyarınca hükümler kurulması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hükümler kurulması ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması hususunun ise infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ..., ..., ... ile müdafiilerinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.