Kasten Yaralama - Tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19063 Esas 2020/2565 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19063
Karar No: 2020/2565
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kasten Yaralama - Tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/19063 Esas 2020/2565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen karara göre, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiş ve bu hüküm temyiz edilerek incelenmiştir. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunmasına rağmen, tekerrür hükümlerinin uygulanmamasının bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılamaya, delillere ve mahkemenin takdirine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Diğer bir yargılama ise sanığın tehdit suçundan mahkumiyetidir. Sanık suçlamayı kabul etmemiş ve olaya tanık olan kişi bulunmamıştır. Bu nedenle, sanığın tehdit suçunu işlediğine dair kesin bir delil bulunamamıştır. Bu sebeple, sanığın atılı suçtan beraat etmesi yerine mahkum edilmesi bozma nedeni sayılmıştır. Bu kararda uygulanan kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

3. Ceza Dairesi 2019/19063 E. , 2020/2565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten Yaralama, Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilamı bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın tehdit suçlamasını kabul etmemesi ve olaya ilişkin bilgi ve görgüsü olan tanık anlatımının bulunmaması karşısında, mağdurun soyut iddiası dışında sanığın
üzerine atılı tehdit suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle sanığın atılı suçtan beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.