Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1499 Esas 2021/8802 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1499
Karar No: 2021/8802
Karar Tarihi: 02.11.2021

Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1499 Esas 2021/8802 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından dolayı sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz istemleri incelenirken, mağdur vekilinin yokluğunda verilen hükümlerin halihazırda temyiz edilmemiş olması sebebiyle mağdura tayin edilen vekilin temyize hakkı bulunmadığı belirtilmiştir. Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz istemi de incelendiğinde, suçun niteliği nedeniyle Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevli olduğu sonucuna varılmış ve yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, yerel mahkemenin verdiği hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: çocuğun cinsel istismarı suçu için 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için ise 5235 sayılı Kanun'un 12 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2021/1499 E. , 2021/8802 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurun velayet hakkına sahip anne ve babası olan müştekiler ... ile ...’nın, davaya katılmalarına rağmen yokluklarında verilip, usulüne uygun şekilde tebliğ edilen gerekçeli kararı temyiz etmemeleri karşısında, mağdura tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ile bağlantılı şekilde işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.