
Esas No: 2017/15096
Karar No: 2018/22152
Karar Tarihi: 15.10.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15096 Esas 2018/22152 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk(...) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işverenlik bünyesinde 01/06/2002 tarihinden itibaren çalışırken 11/04/2011 tarihinde Tarım İl Müdürlüğüne atandığını, müvekkilinin davalı işverenlik bünyesinde 9 yıl inşaat biriminde çalıştığını, bu işlerin yanı sıra itfaiye eri olarak çalıştırıldığını belirterek kıdem tazminatı, yıllık izin, nöbet ücreti, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve ilave tediye alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiş, birleşen mahkemenin 2015/42 esas sayılı dosyası ile de 14.639,51 TL tutarında ilave tediye alacağının temerrüt tarihinden itibaren işleyecek en yüksek oranda banka mevduat faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak asıl davada ve birleşen davada ilave tediye ücret alacağının kabulü ile taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Belediyenin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda birleşen dosya yönünden kabul edilen miktar 14.539,51 TL olup davacı lehine 1.744,74 TL vekalet ücreti verilmesi gerekirken maddi hata yapılarak 1.744,74 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi şeklinde ve ret edilen miktar yönünden ise 100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesi gerekirken davalıdan alınarak davacıya verilmesine şeklinde hüküm kurulması hatalıdır. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ :
Temyiz olunan kararda birleşen dosya yönünden hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin bentlerinin çıkarılarak yerine;
“-Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T"nin 13/2 maddesine göre 1744,74 TL vekalet ücretinin davalı Belediyeden alınarak davacıya verilmesine,
Davalı ... kendisini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T"nin 13/2 maddesine göre hesaplanan 100,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Belediyeye verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15.10.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.