Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7094 Esas 2019/11887 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/2-b-e, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içerisindeki katılana ilişkin tıbbi belgeler ve katılanın sağlık durumu ile ilgili kolluk tutanakları içerikleri dikkate alındığında, katılanın kazadan sonraki 6 aylık dönemde adli merciler huzurunda şikayet beyanını ileri sürmesinin olanaklı olmadığı anlaşılmakla, 04/02/2015 havale tarihli dilekçesinin şikayet beyanı niteliğinde ve yasal süresi içerisinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Sanığın sevk ve idaresindeki kamyonla geceleyin meskun mahaldeki aydınlatma bulunan bölünmüş yolda yağmurlu havada seyri sırasında kaza mahalli olan yaya üst geçidine yaklaştığında direksiyon hakimiyetini kaybederek sağ taraftaki çelik bariyerlere ve üst geçit ayağına araç ön kupa kesimi sürücü kapısının hizasından çarpması sonucu aracında yolcu olarak bulunan katılanın hayati tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarına etkisi 6. derece kırık olacak şekilde yaralandığı ve çarpmanın etkisiyle 50 metre bariyerin koparak yanyola savrulduğu olayda;
TCK"nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının, aynı Kanunun 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, şikayete tabi olmadığı, ancak TCK"nın 89. maddedeki bütün hallerin şikayete tabi olsun veya olmasın CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, uzlaşma kapsamında olan suç hakkında soruşturma aşamasında taraflara uzlaşma teklifi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemece de taraflara uzlaşma teklifinde bulunulmadığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri işletilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK’nın 89/1. maddesinde düzenlendiği aynı maddenin 2. ve 3. fıkralarında ise yaralanmanın derecesine göre artırım nedenlerinin düzenlendiği halde, sanık hakkındaki temel cezanın TCK’nın 89/1. maddesine göre belirlenerek katılanın yaralanmasının derecesine göre temel cezadan TCK’nın 89/2-b-e maddesine göre artırım yapılması gerektiği gözetilmeden sanık hakkındaki temel cezanın TCK’nın 89/2-b-e maddesine göre belirlenerek TCK’nın 61. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.