Taraflar arasındaki "ihbar, kıdem tazminatı " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Orhaneli Asliye Hukuk (İş) Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 29.9.1999 gün ve 1999/37 E- 149 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 21.6.2000 gün ve 2000/6457-8974 sayılı ilamı ile;

(...1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davalının işyerini devraldığı sırada düzenlenen protokolün 2.maddesinde devreden işverenin kıdem tazminatı ödeyeceği yazılıdır. 17/9/1996 tarihli ibranamenin bu protokol maddesi ile değerlendirilmesi gerekir. Bu nedenle devir tarihindeki davacının hak kazandığı kıdem tazminatı belirlenmeli, ibranamedeki miktarı geçmemek üzere belirlenecek kıdem tazminatının yasal faizi ile saptanarak tüm süre üzerinden hesaplanacak kıdem tazminatından indirim yapılmalı kalan kıdem tazminatı farkına hükmedilmelidir. Yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Dava, ihbar, kıdem tazminatı ile izin ücreti alacağı istemine ilişkindir.

Davacı vekili davacının EM Madencilik A.Ş."de 22.7.1994 tarihi itibariyle çalışmaya başladığını; işyerinin 11.8.1996 tarihinde EP T.A.Ş. adlı davalı şirkete devredildiğini; davacının devirden sonra da bir müddet aynı işyerinde çalıştığını; iş akdinin 7.1.1998 tarihinde haklı neden gösterilmeden feshedildiğini; işyerini devralan şirket de çalıştığı süredeki haklarının ödendiğini; ancak, 22.7.1994-11.8.1996 tarihleri arasında devreden şirketde ki, çalışmaları nedeniyle ihbar, kıdem tazminatları ile yıllık ücretli izin paralarının ödenmediğini ileri sürerek ihbar, kıdem tazminatı ile izin parası farklarının ödenmesini istemiştir.

Davalı vekili, davacının EM Madencilik A.Ş."de çalıştığı süredeki kıdem tazminatının devreden şirketçe ödendiğini savunarak 17.9.1996 tarihli ibranameyi ibraz etmiştir.

Mahkemece taraf delilleri toplanarak davanın kabulüne karar verilmiş, davalının temyizi üzerine karar özel dairece yukarda ki gerekçelerle bozulmuştur.

Yerel mahkeme, 17.9.1996 günlü ibranamede toplam ödenen 186.383.916 TL. nın içinde kıdem tazminatı ihbar tazminatı ve ücret alacağı miktarlarının belirlenmediğini davalının işyerini devraldığı sırada düzenlenen protokolün 1.maddesinden Orhaneli ve Eskişehir Konsantre Fabrikasında çalışan işçilerin Ege Metal Endüstri A.Ş. tarafından ödenmemiş ücret alacaklarının bulunduğunun belirgin olduğunu, davacının ödenen 186.383.916 TL."nın 28.682.917 TL."sının kıdem tazminatı olarak ödendiğini kabul ettiğini; İş Kanunu"nun 14.maddesi gereğince davalının devraldığı işyerindeki dönem için kıdem tazminatından sorumlu olduğunu; bilirkişinin davacının kabul ettiği, 28.682.917 TL."yı düştüğünü belirterek önceki kararında direnmiştir.

Davalının işyerini devraldığı sırada EM Endüstri AŞ. İle yapılan protokolün 1.maddesinde "Orhaneli ve Eskişehir Konsantre Fabrikalarında çalışan işçilerin EM Endüstri A.Ş. tarafından ödenmemiş ücret alacaklarının mevcut olduğu, protokolün yapıldığı gün itibariyle ödenmemiş ücretlere ait listelerin ekli olduğu" belirtildikten sonra 2.maddesinde "ocak ve fabrikalarda çalışan işçilerin çıkışları verilerek ücret ve kıdem tazminatlarının devreden EM Endüstri A.Ş. tarafından ödeneceği" yazılıdır. 17.9.1996 tarihli davacı tarafından verilen ibranamede davacının 186.383.916 TL. devreden, işverenden aldığı görülmektedir. Bu miktarın ne kadarının devir tarihi itibariyle davacının ücret alacağı olduğu, protokole ekli listelerden çıkartılması mümkündür.

Mahkemece bilirkişi eliyle ibranamedeki miktarın davacının ücret alacağına kıdem tazminatına ilişkin bölüm ve miktarları saptanmalı; bulunan kıdem tazminatı olarak davacıya ödenen miktarın faizi de gözetilerek davacının 22.7.1994-11.8.1996 tarihleri arasındaki hesaplanan kıdem tazminatından düşülmelidir. Yerel mahkemece bu yön gözetilmeden önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 4.4.2001 gününde, oybirliği ile karar verildi.