Taraflar arasındaki " tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.Sulh Hukuk Mahkemesi"nce davanın kabulüne dair verilen 25.5.2000 gün ve 2000/282-562 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6.Hukuk Dairesi"nin 6.7.2000 gün ve 2000/6113-6284 sayılı ilamiyle;

(....Dava konut ihtiyacı nedeni ile kiralananın tahliyesi istemine ilişkin olup mahkemece tahliye kararı verilmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili, müvekkiline ait Çayyolu Güzelten sitesinde davalının 1.3.1999 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiracı olduğunu,müvekkilinin halen kendine ait Bahçelievler 3.cadde 66/5 nolu dairede iki oğlu ve eşi ile oturduğunu, her iki oğlunun da Başkent Üniversitesinde okuduklarını,konut ihtiyacı nedeni ile kiralananın tahliyesini istemiştir.

Davalı vekili,ihtiyacın samimi olmadığını,akdin 1 yıl önce kurulduğunu,uyuşmazlığın kira parasından kaynaklandığını davanın reddini savunmuştur.

Mahkeme ihtiyacın samimi olduğundan bahisle tahliye kararı vermiştir. İhtiyaçlının kendi evinde oturduğu, tahliyesini istediği yer ile oturduğu evin 3 oda 1 salondan ibaret bulunduğu, dosya kapsamından yapılan keşiften anlaşılmaktadır. İleri sürülen nedenler tahliye sebebi olamayacağı gibi, halen oturduğu yer ile kiralananın bulunduğu yerin çocukların okuluna ulaşım bakımından büyük bir farklılık göstermemektedir. Ayrıca kiralanan 1.3.1999 tarihinde kiraya verilmiştir. 1 yıllık dönemin sonunda davalı yasadan doğan %25 artışı yapmak istediği için kira uyuşmazlığı çıktığı dinlenen davalı tanıklarının beyanlarından anlaşılmaktadır. Dosya içerisinde mevcut tüm delillerin değerlendirilmesinden, ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar vermek gerekirken tahliye kararı verilmesi hatalı olmuştur...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 28.3.2001 gününde oyçokluğu ile karar verildi.