MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işverene ait işyerinde 27/08/2007-01/09/2009 tarihleri arasında çalıştığı dönemde sigorta primine esas kazancının 1.500,00 TL olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne hükümde yazılı şekilde karar verilmiş ise de; varılan bu sonuç usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalı işyerinde 27/08/2007-01/09/2009 tarihleri arasında ve asgari ücret ile çalıştığının bildirildiği, davalı işverenin 2007/8- 2008/12 aylarına ilişkin asgari ücret üzerinden düzenlenmiş imzalı ücret bordrolarını ibraz ettiği, imzaya ilişkin bir itirazın mevcut olmadığı dava konusu ücrete ilişkin emsal ücret araştırması yapıldığı ve tanık dinlendiği anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasanın 77. maddesinde prime esas ücretler belirtilmiş, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa"nın 80.maddesinde de benzer düzenlemeye yer verilmiştir. Buna göre prime esas kazanç olarak gerçek ücretin esas alınması koşuldur. Gerçek ücretin işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak belirlenmesi gerektiği Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Kuruma ödenmesi gereken sigorta primlerinin hesabında gerçek ücretin/kazancın esas alınması gerekmekte olup, hizmet tespiti davalarının kamusal niteliği gereği, çalışma olgusu her türlü kanıtla ispatlanabilmesine karşın ücret konusunda aynı genişlikte ispat serbestliği söz konusu değildir ve davacının Kuruma bildirilenden daha fazla ücret alma iddiasının imzalı ücret bordrolarına eşdeğer nitelikte yazılı ve kesin delillerle kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır. Bu nedenle emsal ücret araştırması sonucu Mahkemeye bildirilen belgeler ve tanık beyanları Hukuk Muhakemeleri Kanunu anlamında iddiayı ispatlayacak eşdeğer nitelikte belge değildir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davacının bu iddiasını ve imzalı ücret bordrolarının aksini kesin delillerle kanıtlayamadığı gözetilmeksizin, prime esas ücretin emsal ücret araştırması ve tanık beyanlarına dayanılarak kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu istemin kabulüne karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı Platform Mobilya San Tic AŞ"ye iadesine
27/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.