MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... İdaresi vekilinin 20.08.2014 hakim havale tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçtiği görülmüştür.
I) O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz talebinin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre o yer Cumhuriyet Savcısı’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... müdafiinin, sanıklar ..., ..., ... ve ...’ın Cumhuriyet Savcısı ve malen sorumlunun temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasa"nın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de,
1. Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.04.2014 tarih, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarih, 2015/398 Esas, 2017/272 Karar sayılı ilamlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 13.12.2012, iddianame düzenlenme tarihinin 25.04.2013 olduğu,
Sanık ...’ın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2015/181680 sayısında kayıtlı (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/387 Esas - 2014/1323 Karar sayılı) dosyasında suç tarihinin 05.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 15.03.2013 olduğu,
Sanık ...’nın 27.06.2016 tarihinde temyizde onanmak suretiyle kesinleşen Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/252 Esas – 2013/401 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 14.03.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu,
Sanık ...’ın Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2021/213 Esas sayısında derdest dosyasında suç tarihinin 25.12.2012, iddianame düzenlenme tarihinin 18.03.2013 olduğu,
Sanık ...’ın 09.09.2014 tarihinde temyiz edilmeksizin kesinleşen Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/380 Esas-2014/381 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 25.12.2012, iddianame düzenlenme tarihinin 18.03.2013 olduğu, Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2020/939 Esas sayısında derdest dosyasında suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 25.02.2013 olduğu, Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2019/331 Esas sayısında derdest dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanıkların eylemlerinin TCK"nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK"nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, sanıklar ..., ..., ..., ..., Cumhuriyet Savcısının ve malen sorumlunun münhasıran suçta kullanılan araca yönelik temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.