MAHKEMESİ : Niğde 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2010/770-2013/77

Davacı S.. B.. vekili tarafından, davalılar M.. B.. vd aleyhine 12/11/2010 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 05/02/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, Niğde Dr. Doğan Boran Doğum ve Çocuk Bakım Hastanesinde ebe olarak görevli olan davalıların, dava dışı G.. Ö.."e doğum sırasında hatalı tedavi uygulamaları nedeniyle dava dışı kişilere ödenen tazminatın davalılardan rücu yoluyla tahsilini talep etmiştir.
Davalılar usul ve esas yönünden davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın kabulü ile, dava dışı kişilere ödenen tazminat tutarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nın 50. ve 51. (6098 s. TBK m. 61, 62) maddelerinde düzenlenmiş bulunan teselsül kuralları, birden çok kişinin birlikte bir zarara yol açmaları ve aynı zarardan dolayı sorumlu olmaları durumuna ilişkin olup, zarara yol açanlar ile zarar gören arasındaki ilişkinin düzenlenmesine yöneliktir. Eldeki davada; zarar görene ödenen tazminat, zarar verenlerden rücu yoluyla istendiğine göre zarar verenler arasında teselsülden söz edilemez. Zarar verenler kendi kusurları oranında sorumludurlar. Mahkemece açıklanan yasal düzenleme gözetilerek, davalıların belirlenecek kusurları oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerekir.
Ayrıca, davacı İdare"nin de davacılara bu konuda gerekli eğitimin verilmemesi gibi konularda kusurunun bulunup bulunmadığı değerlendirilmeli ve bu kapsamda 818 sayılı BK madde 43,44 (6098 s. TBK m. 51, 52 maddeleri) gereğince tazminattan uygun görülecek oranda bir hakkaniyet indirim yapılıp yapılmayacağı da tartışılmalıdır. Mahkemece açıklanan olguların gözetilmemiş olması doğru görülmemiş ve bu yönler bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.