MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Hakkında 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura kullandığı iddiası ile kamu davası açılan sanığın, bahse konu şirkette ortak olduğunu, ancak hasta olması sebebi ile muhasebecisine vekalet verdiğini, şirket işlerini ortak olan ..."in yaptığını, suçlamaları kabul etmediğini savunması, tanık olarak beyanı alınan ve dosyada sanık tarafından kendisine vekalet verildiği görülen..."ın, belirtilen tarihlerde şirketin muhasebesini tuttuğunu, sanığın ... adlı bir şahsa vekalet verdiğini, bu kişinin de iş yaptıkları ... adlı firmanin ortaklarından olan ... isimli kişinin kayınbiraderi olduğunu, tanık ..."in ise şirketle bir ilgisi olmadığını amcası olan ..."in kendisini notere götürüp bazı evraklara imza attırdığını beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sahte fatura kullanma suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi nedeniyle her takvim yılına ait suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konularak incelenmesi, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, ... isimli kişi ile ..."in tanık olarak beyanlarının alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın 2006 takvim yılında kullanıldığı iddia edilen faturaların farklı tarihlerde olup olmadığının tespit edilmesinden sonra, farklı tarihli faturalar olduğunun anlaşılması halinde TCK 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 08.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.