Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Büyükçekmece Asliye Hukuk Mahkemesince asıl davanın reddine, birleştirilen davanın kabulüne dair verilen 2.3.1999 gün ve 1998/1648 E- 1999/228 K.sayılı kararın incelenmesi davacı koca vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 12.11.1999 gün ve 1999/825-12214 sayılı ilamı ile;

(...1.Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre kocanın aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

2.Davacı kadının güven sarsıcı davranışlarına karşın koca ve çocuklarının kadını dövdükleri toplanan deliller ve tanık ifadeleriyle belirlenmiştir. Bu nedenle kocanın davasının kabulü gerekirken reddi bozmayı gerektirmiştir.

3.Manevi tazminata hükmolunabilmesi için boşanmaya neden olan olaylarda kadının kusursuz olması gerekir. Güven sarsıcı davranışları nedeniyle kadında kusurlu olduğundan Medeni Yasa"nın 143/2. Maddesi koşulları oluşmamıştır. Manevi tazminat talebininde reddi gerekirken kabulü bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı koca vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Asıl ve birleştirilen dava, boşanma istemine ilişkindir.

Mahkemece verilen, koca tarafından açılan asıl davanın reddine; kadın tarafından açılıp birleştirilen davanın kabulüne dair karar, Yüksek Özel Dairece yukarıda belirtilen gerekçeyle bozulmuştur.

Mahkeme, bozma kararında, davalı kadının güven sarsıcı davranışlarda bulunduğunun kabul edildiğini, ancak, davacı koca tarafından, bu yolda beyanda bulunan tanık Yk hakkında, ilk karardan sonra, bu davadaki tanıklığı sırasında ve sonrasında söylediği sözler nedeniyle şahsi ceza davası açılarak mahkum ettirildiği, böylece anılan tanığın beyanın davacı kocanın dahi inandırıcı bulmadığı gerekçesiyle önceki kararda direnmiştir. Ne var ki, ilk karardan sonra ortaya çıkan olgulara dayalı olarak kurulan bu hüküm, bir direnme kararı niteliğinde olmayıp, yeni bir hükümdür. O nedenle, kararın temyizen incelenmesi görevi, Yargıtay Yüksek 2.Hukuk Dairesine aittir.

S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle,mahkemece tesis edilen yeni hükmün temyizen incelenmesi için dosyanın 2.Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine, 21.3.2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.