Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/1986 Esas 2014/920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı ... Hastahenesi ile hizmet sözleşmesi düzenlediklerini ve edimini yerine getirdiğini, ancak davalının 5510 sayılı yasanın 81/1-1 maddesine aykırı olarak hakedişlerinden kesintiler yaptığını ileri sürerek 62476,99 TL nin kesinti tarihinden itibaren reeskont faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalı, kendilerine husumet düşmeyeceğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davalının pasif husumet ehliyeti bulunmaması nedeniyle davanın reddine karar verilmiş hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece, davanın husumet ehliyeti bulunmaması, nedeniyle reddine karar verilmiş olup, ayrıca davalı yararınada nisbi oranda hesaplanan 7048,15 TL vekalet ücretinede hükmedilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 7. maddesi uyarınca davanın husumet yokluğu nedeniyle reddi halinde avukatlık 2014/1986-920
ücretinin tarifenin ikinci kısmına ikinci bölümünde yazılı miktarı geçemeyeceği hükme bağlanmıştır. Dava konusu olayda dava Asliye Hukuk Mahkemesince karara bağlandığı için tarife uyarınca 1320 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir. Mahkemece davalı yararına 1320 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde 7048,15 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
Ne varki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yazılmasını gerektirmediğinden usulün 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyyarınca mahkeme kararının hüküm fıkrasının 2. bendinde yer alan (7048,15) rakamlarının çıkarılarak yerine aynen (1320) rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.