Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/16797 Esas 2018/9353 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda, kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde dahili davalı SGK Başkanlığı vekil tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalıların işleten, sürücü ve zorunlu mali mesuliyet sigortacısı oldukları aracın sebep olduğu trafik kazasında davacının yaralandığını belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile 1.000,00 TL tedavi gideri, 6.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalı ... ve ..."ndan kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, dilekçe ile talebini ıslah etmiştir.
Davalı ... ve ... vekilleri ile davalı ... davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, 500,00.TL maddi tazminatın (tedavi gideri) dahili davalı SGK dan dahili dava dilekçesinin tebliğ tarihi olan 15/08/2014 tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 1.100,00.TL maddi tazminatın (geçici işgöremezlik) ve 40.650,00.TL maddi tazminatın (sürekli iş göremezlik) davalılardan (sigorta şirketi poliçe limitiyle sorumlu) müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, davalı ... yönünden temerrüt tarihi olan dava tarihinden ve diğer davalılar yönünden olay tarihi olan 14/10/2010 tarihinden itibaren
yasal faiz işletilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 8.000,00.TL manevi tazminatın davalı ... ve ... Trafik Vakfından olay tarihi olan 14/10/2010 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, dahili davalı SGK Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Dahili davalı SGK Başkanlığı vekili tarafından temyize konu edilen maddi tazminat miktarı anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden dahili davalı SGK Başkanlığı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle dahili davalı SGK Başkanlığı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 22/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.