MAHKEMESİ :....Asliye Ceza Mahkemesi

HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme

HÜKÜM : Mahkumiyet, TCK"nın 152/1-a, 152/2-a, 31/3 ve 62/1 maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Hükümlüler ..., ... ve ... hakkında F... Asliye Ceza Mahkemesince TCK"nın 152/1-a, 152/2-a maddeleri uyarınca kurulan 03.04.2013 tarihli mahkumiyet hükmü, hükümlüler ... ve ... tarafından temyiz edilmeyerek kesinleşmiş, hükümlü ... hakkındaki hüküm ise temyiz edilmek suretiyle Yargıtay 9. Ceza Dairesince hükümden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle TCK"nın 152. maddesinin 1. ve 2. fıkrasında yapılan değişikliğin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğuna işaret edilerek bozulmuştur.
Bozma sonrasında mahkemece 19.01.2015 tarihli tensip tutanağına göre bozmanın sirayeti gerektiğinden söz edilerek diğer iki hükümlü de olay yargılamasına dahil edilmiş , sanıklar hakkında aynı maddeler uyarınca kurulan mahkumiyet hükmü bu kez sadece hükümlü ... tarafından temyiz edilmiştir.
CMUK"nın 325. maddesinde düzenlenen lehe bozmanın diğer sanıklara sirayeti kuralının, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan kanunun tatbikine ilişkin olduğu, hükümden sonra yürürlüğe giren ve sanık lehine sonuç doğuran kanunun sirayete değil ancak uyarlama yargılamasına konu olabileceği, uyarlama yargılaması ile olay yargılamasının da aynı dosyada iç içe yürütülmesinin isabetli olmadığı görülmüş ise de, bu hususlar hükmün bozulmasını gerektirecek nitelikte hukuka aykırılık olarak kabul edilmeyip, hükümlü ... hakkındaki hükmün uyarlama yargılaması sonucunda verildiği ve Yargıtayca ilk kez incelenecek olması nedeniyle Dairemizin görevli bulunduğu kabul edilip dosya bu kabule göre incelenmekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, hükümlünün yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07.02.2006 gün ve 11/12 sayılı kararında açıklandığı gibi, önceki kesinleşmiş hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanun ile hükümlü lehine bir düzenleme olup olmadığının yeniden değerlendirilmesi için yapılan uyarlama yargılamasındaki yargılama giderlerinin yargılamaya neden olmayan hükümlüye yüklenemeyeceği ayrıca önceki kesinleşen hükümdeki yargılama giderinin uyarlama kararında da aynen gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle infazda tereddüt oluşturabilecek şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. Maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin "58-TL" ibaresinin çıkartılarak, yerine "34,59 TL" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA , 19/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.