Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/2735 Esas 2015/9902 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan bakıcı giderinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, derdest dava bulunması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
K A R A R
Dava 07.06.2011 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu yardıma muhtaç % 76 oranında sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi zararının tazmini amacıyla açılan davada bakım giderinin hesaplanmadığından bahisle ek dava ile bakıcı giderinin tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece; Görülmekte olana dava ile İş Mahkemesi 2011/947 Esas sayılı dava dosyasına konu davanın taraflarının ve konusunun aynı olduğu; İş Mahkemesi 2011/947 Esas sayılı davanın iş bu davadan önce açılıp, halen derdest olduğu anlaşılmakla, davalının derdestlik itirazının kabulü ile derdest dava bulunması nedeni ile karar verilmesine yer olmadığına, karar verilmiş ve bu karar süresinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bir davanın derdest olduğundan söz edebilmek için, aynı davanın iki kere açılmış olması, birinci davanın görülmekte olması ve birinci dava ile ikinci davanın taraflarının, konusunun, müddeabihlerinin ve dava sebeplerinin aynı olması gerekir. Somut olayda Derdestlik itirazında konu İş Mahkemesi 2011/947 Esas sayılı davası ile görülmekte olan davanın kısmi dava olması ve görülmekte olan davanın da ek dava olduğunun belirgin bulunması karşısında derdest bir davadan söz etmek mümkün değildir. Aksi değerlendirmenin kısmi dava yoluyla hak aranmasını imkansız kılacağı açıktır. Hal böyle olunca da ek davada birleştirme kararı yerine yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Kabul ve uygulama bakımından da; Derdestlik HMK’nun 114 maddesinde sayılı bulunan dava şartlarından olduğuna göre aynı yasanın 115. Maddesi gereğince, dava şartı yokluğu sebebiyle davanın usulden reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesine yer olmadığına, karar verilmesi de isabetsizdir.
Mahkemece yukarıda açıklanan maddi ve hukuksal olgular dikkate alınmadan, ve özellikle görülmekte olan davanın ek dava olduğu göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul olunmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.