Taraflar arasındaki "tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şişli Asliye 4.Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 10.6.1999 gün ve 1997/778 E- 1999/501 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4.Hukuk Dairesinin 25.1.2000 gün ve 1999/8425-2000/460 sayılı ilamı ile; (...Dava, kişilik hakkına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı, davalının bilimsel bir kongreye sunduğu bildirinin bir bölümünde yazılanlar nedeniyle tazminat istemektedir. Mahkemece dava reddedilmiş olup, kararı davacı temyiz etmiştir.

Taraflar arasında altı yıl önce geçtiği anlaşılan olayın bildiride isim verilmeksizin anlatılmasından sonra " ...üniversiteler arası kurulun yapı işletmesi öğretim üyesi bulunmayan yeni bir jürisi ile doçentlik sınavını yine hiçbir yayın yapmadan geçip yapı işletmesinde profesörlük hazırlıklarına başlamıştır." Şeklindeki açıklama ile davacı hedef alındığı ve böylece bilimsel kişilik değerlerine saldırıda bulunulduğu, bu bağlamda onun uygun bir jüride sınava tabi tutulsaydı doçent olamayacağı anlam ve sonucu çıkarılabilecek biçimdeki açıklamanın bildiriye yazıldığı kabul edilerek davalının sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken mahkemece davanın reddedilmiş olması bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle H.U.M.K. 2494 sayılı Yasa ile değişik 438/II.fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 14.3.2001 gününde, yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.