Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1290 Esas 2019/11837 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1290
Karar No: 2019/11837
Karar Tarihi: 16.12.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1290 Esas 2019/11837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, bir koruma tedbiri nedeniyle tazminat davasına ilişkindir. Davacının talebi kısmen kabul edilmiş ve davalı hazineden 1.972,50 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminat ile yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiştir. Ancak, manevi tazminat miktarının davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklanma olayının cereyanı gibi faktörlere göre belirlenmesi gerektiği ve tazminatın kesinleşeceği tarihe kadar elde edeceği parasal değer de dikkate alınması gerektiği belirtilerek, bu konuda eksiklik olduğuna karar verilmiştir. Ayrıca, kararın gerekçeli kısmında dava tarihinin yanlış belirtilmesi de eleştirilmiştir. Bu nedenlerle, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi gereğince şu anda uygulanan 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/1290 E. , 2019/11837 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 1.972,50 TL maddi, 2.000 TL manevi tazminatın gözaltına giriş tarihi olan 10.12.2013 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
2- Gerekçeli karar başlığından “16.03.2016” olan dava tarihinin “04.04.2016” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.