MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.03.2019 gün ve 2019/4 Esas, 2019/105 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi Ümmügülsüm ile babası Necmi’nin, ilk derece mahkemesindeki duruşmada davaya katılmalarına rağmen istinaf incelemesi neticesinde yokluklarında verilip usulüne uygun şekilde tebliğ edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmemeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili beyanları, olayın intikali sırasında rehber öğretmen tarafından düzenlenen tutanakta mağdurenin nitelikli bir eylemden bahsetmemiş olması, sanığın olay günü mağdureyle cinsel ilişkiye girmeyip sadece kıyafetlerini çıkardıktan sonra cinsel organını anal kısmına sürttüğü yönündeki savunması, alınan doktor raporunda fiili livatanın maddi bulgularına rastlanılmadığının belirtilmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, istismar eyleminin organ sokmak suretiyle gerçekleştirildiği hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinin birinci cümlesi uyarınca karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 30.10.2019 gün ve 2019/1082 Esas, 2019/1630 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 09.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.