Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10368 Esas 2020/1132 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10368
Karar No: 2020/1132
Karar Tarihi: 22.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/10368 Esas 2020/1132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, bir sanık beraat ederken diğer sanık hakkında mahkumiyet hükmü verildi. Beraat eden sanığın temyiz talebi reddedildi. Mahkumiyet hükmü verilen sanık ise TCK'nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu işlediği gerekçesiyle cezalandırıldı. Ancak daha sonra Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın ilgili maddesine yönelik iptal kararı nedeniyle cezada değişiklik yapılmadı. Karar sonucunda, temyiz talebinin reddi ve mahkumiyet hükümlerinin onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri açısından bakıldığında ise, dava TCK'nın 142/2-b ve 142/2-h maddelerine atfen görülmüştür. Anayasa Mahkemesi ise TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak iptal kararı vermiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/10368 E. , 2020/1132 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ..."nun dosyada katılan sıfatının bulunmaması ve diğer sanık hakkında verilen beraat kararını temyiz hakkının bulunmaması nedeniyle sanık ..."nun temyiz talebinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın müştekinin mağaza içindeki bebek arabasına asılı vaziyette bulunan çantasından cüzdanını çalması şeklindeki eyleminin TCK’nun 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu halde TCK’nun 142/2-b maddesi ile uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."nun temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.