MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 50. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2014
NUMARASI : 2013/7-2014/13


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının müvekkili kooperatifin 22.05.2011 tarihli genel kurul kararı gereği aidat ve gecikme cezası borcu bulunması nedeniyle davalı hakkında icra takibi başlattıklarını, ancak davalının haksız itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, kendisine tahsis edilen dairenin davacı kooperatif tarafından tapuda devri sırasında kooperatife borcu bulunmadığının bildirildiğini, ayrıca kendisine verilen daireyi 2007 yılında 3. kişiye sattığını bu nedenle davacı ile bir bağının kalmadığını, genel kurulda toplam 669 üyenin 77"si ile böyle bir karar alındığını, bu borcun tapularını almayanlardan istenilmesi gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının kendisine tahsis edilen daireyi başkasına devretmesinin üyeliğin de devri anlamına gelmeyeceği, üyeliğin devri için taraflar arasında ayrıca devir sözleşmesinin yapılması gerektiği, taraflar arasında böyle bir sözleşme olmaması nedeniyle davalının hala davacı kooperatifin üyesi olduğu, bu nedenle kooperatife karşı sorumluluğunun devam ettiği, davacının takip talebinde istediği 2011 yılı öncesine yönelik alacağını ispat edemediği, 2011 yılı sonrasına ait olduğu belirtilen alacağın ise 22.05.2011 tarihli genel kurul kararına dayandığı, bu nedenle davalının bu borçtan sorumlu olacağı, kooperatif kayıtları üzerinde yapılan incelemeye göre davalının takip tarihi itibari ile davacı kooperatife 2.158,90 TL aidat borcu bulunduğu, bu borca kooperatif genel kurulu kararı ve TBK"nın 120. maddesi dikkate alınarak belirlenen aylık %1,5 oranında temerrüt faizi işletilmesi ile oluşan 145,79 TL faiz borcu bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile takibin bu miktarlar üzerinden devamına karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.