Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/2858 Esas 2014/4263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Aydın 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 03/09/2012
NUMARASI : 2012/718-2012/854

Davacı A.. K.. vekili Avukat D..T.. tarafından, davalı T.. T.. aleyhine 05/07/2010 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 03/09/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan maddi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem reddedilmiş; karar, davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının işlettiği kahvehanesine gelerek içeride bulunan masa ve sandalye ile birlikte vitrin camlarını kırdığını belirterek uğradığı maddi zararın davalıya ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı ise, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının aynı zamanda suç teşkil eden hukuka aykırı eyleminin sabit olduğu, fakat eylemden dolayı davacının maruz kaldığı zararın miktarının tespiti amacıyla davacı tarafa birden çok defa verilen süreler içerisinde davacının bahsedilen zararın miktarının belirlenmesine yarayacak delillerini dosyaya sunmadığı, yargılamanın hızlandırılması amacıyla getirilen usulün kesin süreyi düzenleyen hükümlerinin bir müeyyidesi olması gerektiği, iddianın ispatına yarayacak delillerin kesin süre içinde sunulmadığı gerekçesiyle istemin reddine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden; davacı tarafından dava dilekçesinde delil olarak İncirliova Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/240 Esas sayılı dava dosyasına dayanıldığı ve ceza dosyasının dava dosyası arasına alındığı; alınan ceza dosyasının incelenmesinde ise, davalı T.. T.."nın davacının işlettiği kahvehanenin camlarına ve içeride bulunan masalara zarar vermesi nedeniyle mala zarar verme suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, soruşturma aşamasında Emniyet Görevlileri tarafından hazırlanan değer tespit tutanağında zarar gören eşyaların değerinin tespit edildiği anlaşılmaktadır.
Şu durumda, davacı tarafından ceza dosyasına delil olarak dayanıldığı, ceza davasında davalının mala zarar verme suçundan cezalandırıldığı ve yukarıda bahsedilen değer tespit tutanağı ile de davacının zararının da sabit olduğu anlaşıldığına göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken davacının zararın miktarının tespitine ilişkin delillerini verilen sürede dosyaya sunmadığı ve iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle istemin reddine karar verilmesi doğru değildir. Bu nedenle anılan yön gözetilmeden verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.