Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2415 Esas 2019/11824 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2415
Karar No: 2019/11824
Karar Tarihi: 16.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2415 Esas 2019/11824 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, meskun mahallede park halinde olan aracını geri manevra yaparak çıkardığı sırada yaya katılanlara çarparak birinin basit tıbbi müdahaleyle giderilebilir şekilde, diğerinin ise kırık oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet vererek taksirle yaralama suçunu işlemiş ve mahkum olmuştur. Mahkeme, sanığın kaza esnasında alkollü olduğunu kesin ve şüpheden uzak delillerle tespit edilemediği için bilinçli taksir hükümleri uyarınca cezada artırım yapılması gerektiğine karar vermiştir. Sanığın sürücü belgesinin geri alınmamasında isabetsizlik görülmemiştir. Ancak, hüküm fıkrasında yapılan bir hata nedeniyle 10 ay süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilirken netice cezaya esas gün tam sayısı ve uygulama maddeleri tam olarak gösterilmemiştir. Bu nedenle hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması ve sanığın TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 300 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesi, TCK'nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek 6.000.00 TL adli para cezasıyla cezalandırılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/4 maddesi (kasten yaralama suçundan ceza

12. Ceza Dairesi 2018/2415 E. , 2019/11824 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın idaresindeki aracı, meskun mahaldeki, park halinde bulunduğu alandan yola doğru geri manevra yaparak çıkarmak istediği esnada kaldırım üzerinden geçmekte olan yaya katılanlara aracının arka kısmı ile çarparak katılanlardan birinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, diğerinin ise vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın kaza esnasında güvenli sürüş yeteneğine etki edecek derecede alkollü olduğuna dair kesin ve şüpheden uzak deliller tespit edilemediği göz önünde bulundurularak TCK"nın 22/3. maddesinde bilinçli taksir hükümleri uyarınca cezada artırım yapılması gerektiği düşüncesiyle bozma öneren tebliğnamedeki (1) numaralı görüşe ve TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmemesinde isabetsizlik görülmemekle tebliğnamede bu nedenle bozma öneren (2) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin olası kast koşullarının oluştuğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen 10 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında netice cezaya esas gün tam sayısı ve uygulama maddeleri tam olarak gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin "üçüncü" paragrafının hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 6.000.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.