14. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12589 Karar No: 2016/5226 Karar Tarihi: 29.04.2016
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/12589 Esas 2016/5226 Karar Sayılı İlamı
14. Hukuk Dairesi 2015/12589 E. , 2016/5226 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 06.08.2012 gününde verilen dilekçe ile eski hale getirme bedelinin istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, meranın eski hale getirme bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Davalı, meraya zarar vermediğini, meranın eski hale getirilmesi için bir masraf yapılması gerekmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 2.357,05 TL eski hale getirme bedelinin tahsili isteminin kabulüne karar verilmiştir. Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir. 2-Kural olarak, meraların kuru mülkiyeti Hazineye, yararlanma hakkı köy ve belediyelere aittir. Meradan yararlanma hakkı olan köy ve belediyeler yoksun kaldıkları yararlanma nedeniyle haksız elatmanın kaldırılmasını, hayvanlarının yararlanamaması sebebiyle ot bedelini, mülkiyet hakkı sahibi olan Hazine ise, haksız elatmanın giderilmesi ve bunun dışında 4342 sayılı Mera Kanununun 4/4 maddesine dayanarak meralarda meydana gelen tahribat sebebiyle eski hale getirme masraflarının tahsilini haksız eylem sahibinden isteyebilir. Somut olayda; mahkemece eski hale getirme bedelinin tahsiline karar verilmiştir. Ancak 25.06.2013 tarihli ziraat bilirkişi raporunda, dava konusu alanın terk edilmesi nedeniyle burada mera bitkilerininin yetişmeye başladığını bu nedenle mera tesisi için masraf yapılmasına gerek olmadığı davacının sadece bir yıllık bakım masrafı olan 667,50 TL"yi talep edebileceği belirtildiği gözardı edilerek yazılı gerekçe ile davacının zararını aşacak şekilde tazminata hükmedilmiş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine 2. bentte açıklanan nedenlerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.