Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5100 Esas 2018/5513 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5100
Karar No: 2018/5513
Karar Tarihi: 27.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5100 Esas 2018/5513 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan hakim kararı ile mahkûm edildiği belirtilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş olup, yapılan inceleme sonucunda temyiz talebinin reddi nedeni görülmemiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olduğu belirtilerek, sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenlerin yerinde görülmediği, CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 314/2
- TCK’nın 62/1
- TCK’nın 53/1
- TCK’nın 58/9
- TCK’nın 63
- 3713 sayılı Kanunun 5/1

16. Ceza Dairesi 2018/5100 E. , 2018/5513 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Karar başlığında suç tarihinin sanığın ilk yakalanma tarihi olan 17.05.2016 yerine 21.09.2016 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.