MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, kasten yaralama, ulaşım araçlarının kaçırılması ve alıkonulması, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı tayin edilen 1.500,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."in temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve ulaşım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
15.06.2011 tarihinde TCDD görevlilerince tanzim olunan tutanağa göre, sanığın hukuka aykırı eylemleri nedeniyle 23264 sayılı yük treninin 164 dakika, 21625 sayılı yolcu treninin ise 147 dakika alıkonulduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında ulaşım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması suçundan hüküm kurulurken, suç konusunun önem ve değeri ile meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı gözetilerek, TCK"nın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılarak ceza belirlenmesi gerekirken, söz konusu unsurlar dikkate alınmadan eksik ceza tayini; yine sanığın 23264 sayılı yük treni ile 21625 sayılı yolcu treninin hareket etmelerini elindeki satırın verdiği korkutucu güçle ve saldırgan tavırlarıyla engellediğinin mahkemece kabul edilmesine karşın sanık hakkında ulaşım araçlarının kaçırılması veya alıkonulması suçundan 5237 sayılı TCK"nın 223/4. maddesi atfıyla aynı Kanun"un 109/2 ve 109/3-a maddeleri ile uygulama yapılması gerekirken, sanığın TCK"nın 109/1. maddesinde düzenlenen suçtan cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan ""müştereken"" alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 324. ve 325. maddelerine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına yönelik bölümlerin çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi; ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Neden oldukları yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı tahsili ile Devlet Hazinesi"ne irat kaydına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASI,
III-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “Suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır.
Somut olayda ise; hırsızlık suçuna konu olan keskin kısmı 41 cm, sap kısmı 15 cm uzunluğundaki demir satırın değerinin tespit ettirilerek, sonucuna göre TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Her bir sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan ""müştereken"" alınmasına karar verilmek sureti ile 5271 sayılı CMK’nın 324. ve 325. maddelerine aykırı davranılması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11/09/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.