Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4708 Esas 2018/5507 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4708
Karar No: 2018/5507
Karar Tarihi: 27.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4708 Esas 2018/5507 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen Karar, TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca sanığın silahlı terör örgütüne üye olmasından dolayı mahkumiyetine karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesinin verdiği hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının TCK'nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirlenmiştir. Temyiz talebi reddedilmemiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK 62, 53, 58/9, 63.

16. Ceza Dairesi 2018/4708 E. , 2018/5507 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.