MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL-TENKİS

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, mirasbırakan babası ...’ün maliki olduğu 12518 ada 149 sayılı parseldeki 4 ve 5 no’lu dükkanlarını davalı oğullarına temlik ettiğini, yapılan temlikin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu, mirasbırakanın köyde bulunan 101 ada 131 ve 171, 130 ada 70, 131 ada 7, 133 ada 5 ve 7, 127 ada 11 ve 13 parsel sayılı taşınmazlarını ise kadastro sırasında davalılara bağışladığını ve tespitin davalılar adına yapıldığını, bu taşınmazlar yönünden de mal kaçırma amacıyla hareket edildiğini, öte yandan mirasbırakandan intikal eden 2845 ada 155, 156 ve 157 sayılı parseller ile 12518 ada 149 sayılı parseldeki 4 ve 5 no’lu dükkanlarda muristen kalan pay bakımından mirasçılar arasındaki paylaşım sırasında kandırıldığını, kendisine sadece 155 sayılı parseldeki 21/200 payın ( isabet eden iki adet daire ) verildiğini, davalıların ise üzerinde çok sayıda daire ve dükkan bulunan 156 ve 157 sayılı parsellerin tamamını aldığını, yapılan paylaşımın aşırı yararlanma nedeniyle de geçersiz olduğunu ileri sürerek, tapu kayıtlarının iptali ile miras payı oranında adına tescilini, mümkün olmazsa tenkisini istemiştir.
Davalılar, davacı ile anlaşmaları neticesinde 155 sayılı parselden kendisine pay verilmesi karşılığında 156 ve 157 sayılı parsellerdeki paylarından kendileri lehine vazgeçtiğini, ayrıca 4 ve 5 no’lu dükkanlardaki mirasbırakana ait payın davalı ...’e devredilmesi karşılığında oluşan farkın davacıya bedel olarak ödendiğini, anlaşmalar uyarınca tapu devirlerinin yapıldığını, davacının kandırılmasının söz konusu olmadığını, aşırı yararlanmanın şartlarının da oluşmadığını, öte yandan temlik tarihinde davacının duruma vakıf olduğunu ve dava açmak için öngörülen hak düşürücü sürenin geçtiğini, köyde bulunan taşınmazlar yönünden ise muris tarafından yapılan bir devir bulunmadığını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, 4 ve 5 no’lu dükkanlarda mirasbırakan tarafından davalılara yapılan kayda dayalı bir devir bulunmadığı, muris muvazaası iddiasının bu taşınmazlar için dinlenmeyeceği, 156 ve 157 sayılı parseller yönünden kandırılma ve aşırı yararlanma iddialarının kanıtlanamadığı, köyde bulunan sekiz parça taşınmaz yönünden ise, aldırılan bilirkişi raporu uyarınca davacının saklı payının ihlal edilmediğinin saptandığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, tenkise tabi köyde bulunan sekiz parça taşınmaz yönünden bir yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği, sonucu itibariyle bu istek bakımından davanın reddedilmesinin doğru olduğu, diğer istekler bakımından ise ilk derece mahkemesinin ret gerekçelerinin yerinde olduğundan bahisle 6100 sayılı HMK’nin 353/1.b.1 maddesi gereğince istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davacı vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere, muris muvazaası hukuksal sebebine dayalı davalarda dava değeri, taşınmaz ya da taşınmazların tümünün değeri üzerinden davayı açan mirasçı ya da mirasçıların miras payına isabet eden değer olup, bu değer üzerinden yargılama gideri ve harca hükmedilmesi gerekir.
Somut olayda; dava konusu 12 parça taşınmazın dava tarihindeki değeri üzerinden davacının miras payına isabet eden 301.570,67 TL olup, bu değer üzerinden davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken fazladan vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki; anılan husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; İlk derece mahkemesine hükmünün ( 5. ) fıkrasında geçen " 38.185,51 TL " ibaresinin çıkarılmasına, yerine; "29.559,94 TL" ibaresinin eklenmesine, hükmün bu şekliyle 6100 sayılı HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 31/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.