MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcbar suretiyle irtikap
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Cebri irtikap suçu kamu görevlisinin sıfat ve görevini kötüye kullanarak kişiyi tazyik etmesi ile başlayıp, bu sıkıştırma karşısında ferdin de memurun haksız işlemlerini önleme zorunluluğu duyarak ona menfaat temin ve vaat etmesi ile oluşur. Kamu görevlisi açıkladığı istekler yerine getirilmezse mağdurun işini yapmayacağını söylemek suretiyle onu manevi cebir altında bulundurmaktadır. Böyle haksız bir durumla karşılaşan ve haklı işinin kamu görevlisi tarafından yapılmayacağı veya geciktirileceği ya da haksız bir muameleye maruz kalacağı endişesine kapılan mağdur belli bir şiddete ulaşmış olan bu manevi cebirin etkisiyle ve hakkını elde etme zorunluluğu karşısında, haksız olarak istendiğini bildiği parayı ve sair menfaatleri kamu görevlisine vermekte ya da vaat etmektedir. Burada fert kural olarak meşru zeminde bulunmaktadır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/2010 tarihli ve 2009/5-167-2010/70 sayılı Kararında da açıklandığı üzere; icbar suretiyle irtikap suçunda mağdurun iradesini baskı altında tutmaya elverişli olmak koşuluyla, doğrudan doğruya veya dolaylı biçimde yapılan her türlü zorlayıcı hareketin icbar kavramına dahil olduğu, manevi cebirin belli bir şiddete ulaşması, ciddi olması, mağdurun baskının etkisinden kolaylıkla kurtulma olanağının bulunmaması gerektiği, katılanın aşamalardaki beyanları ve dosya kapsamına göre; katılanın akrabalarından satın almış olduğu Şeyhsinan Mahallesi 692 Ada, 51 (49) parseldeki arsanın belediye tarafından park alanı olarak kullanıldığı, fiilen belediye tarafından kullanım nedeniyle arsanın karşılığı olarak trampa usulü ile kendisine Nusretiye Mahallesi 2239 ada, 3 ve 9 parsellerdeki iki adet arsanın verildiği ancak bir süre sonra belediye başkan yardımcıları olan sanıklar Soner ve Hüseyin"in, kendisine birçok arsası olduğunu,
buraların da belediye tarafından park ve yeşil alan olarak kullanılabileceğini söyleyerek arsalardan birini kendi gösterdikleri kişiye bedelsiz olarak devretmesini istedikleri, katılanın ise diğer arsaları ile ilgili bir sorun yaşamamak için devraldığı 2239 ada, 3 parseldeki arsayı bedelsiz olarak tanık ..."a devrettiği anlaşılan somut olayda, sanıkların öğreti ve uygulamada kabul edildiği üzere, yasanın öngördüğü anlamda icbar veya ikna boyutuna varan bir davranışının bulunmadığı, bu itibarla irtikap suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı, katılanın başkaca arsalarının benzer şekilde trampa usulüyle değiştirilip değiştirilmediği araştırıldıktan sonra, sanıkların park ve yeşil alan olarak Belediye tarafından kullanılan arsaya karşılık iki adet arsa vererek karşılığında arsalardan birini kendi gösterdikleri kişi adına tescil ettirmek suretiyle yapılmaması gereken bir işin yapılması için katılandan menfaat teminine yönelik eylemlerinin, rüşvet suçunu oluşturup oluşturmadığı da karar yerinde tartışılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde icbar suretiyle irtikap suçundan mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Suçu birlikte işleyen sanıkların kendisini vekille temsil ettiren katılan ... yararına hükmolunacak vekalet ücretinden "eşit" olarak sorumlu tutulmaları yerine, tek bir sanıktan vekalet ücreti alınmasına karar verilerek 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, katılan ... vekili ile sanıklar müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA 20/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.