Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Hatay Asliye 2.Hukuk Mahkemesi"nce davanın reddine dair verilen 27.12.1999 gün ve 1998/90 E. 1999/866 K.sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi"nin 28.6.2000 gün ve 7578-8825 sayılı ilamiyle; (...Yapılan soruşturma, toplanan delillerle karı-koca birbirlerine sadakat ve yardımla yükümlüdür.Kadının hastalığında koca ile ilgilenmediği,onu sevmediğini, ayrılacağını söylediği anlaşılmaktadır.Bu halde taraflar arasında müşterek hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir.Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır.Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre , boşanmaya karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.Ne varki ilk incelemede bu hususun gözden kaçtığı ve hükmün onandığı anlaşılmakla Dairemizin onama kararının kaldırılmasına ve hükmün bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 21.2.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.