Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;İstanbul Asliye 8.Hukuk Mahkemesi"nce davanın kabulüne dair verilen 27.1.2000 gün ve 1998/563 E. 2000/33 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi"nin 14.9.2000 gün ve 8704-10258 sayılı ilamiyle;(...Tanık N..."in beyanına göre taraflar 1998 yaz ayında Kayseri"ye birlikte gelmiş ve Almanya"ya birlikte dönmüşlerdir.

Davacı tanıklarının beyanında geçen olaylardan sonra açıklandığı gibi birlik devam etmiştir. Artık önceki olaylar hoşgörü ile karşılandığından boşanma hükmüne esas alınamaz.

Dava tarihinden sonraki olayların bu dava da dikkate alınamayacağına göre ; Medeni Kanunun 134/1-2 maddesi uyarınca ; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanunun 134/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere , delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle dosyadaki delillerden davalı kadının davacı kocasına karşı "ibne, karaktersiz, şerefsiz" gibi sözlerle hakaret ettiği belirlenmesi karşısında birliğin devam etmesi nedeni ile az yukarıda açıklanan sözler ve buna bağlı olayların hoşgörü ile karşılanması kabul edilemeyeceğine göre usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

SONUÇ :Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı (1.160.000) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 21.2.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.