Çocuğun basit cinsel istismarı iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1175 Esas 2016/1680 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1175
Karar No: 2016/1680
Karar Tarihi: 23.02.2016

Çocuğun basit cinsel istismarı iki kez - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1175 Esas 2016/1680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğa yönelik basit cinsel istismar suçundan iki kez mahkum olduğunu belirtmiştir. Ancak mahkeme, sanık hakkında verilen hapis cezalarında TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmadığını fark etmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararına göre, 53. maddedeki hak yoksunluklarının mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu için infaz sırasında dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararını da dikkate alarak sanığın durumunun infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiğine karar vermiştir. Delillerle iddia ve savunma yaparak yapılan tavsif işlemlerinin doğru olduğu sonucuna varan mahkeme, sanık müdafiinin temyiz itirazlarını reddederek hükümlerin onaylanmasına karar vermiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise TCK'nın 53/1. maddesi olarak belirtilmiştir. Bu madde, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarını düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/1175 E. , 2016/1680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı (iki kez)
HÜKÜM : Mahkumiyet (iki kez)

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı bir suçtan sanık hakkında hapis cezası verildiği halde TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmaması, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.06.2008 gün ve 2008/5-56 Esas, 2008/156 sayılı kararında açıklandığı üzere 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının, mahkûmiyetin kanuni sonucu olması nedeniyle infaz sırasında dikkate alınması gerekeceğinden 53. madde ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararı da nazara alınarak bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.