Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/10784 Esas 2015/7310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai ücreti alacağının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın ksımen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı 6100 sayılı Yasa döneminde işyerinde yaptığı fazla çalışmaların karşılığını HMK 107.maddesi uyarınca belirsiz alacak davası olarak talep etmiştir.Talep edilen hakkın niteliği ve davanın açılış şekli itibariyle dava belirsiz alacak davası olup, harç tamamlama dilekçesinde de dava tarihinden faiz talep edildiğinden alacağın tamamına dava tarihinden faiz yürütülmesi gerekirken gerekçesi dahi açıklanmadan faizin dava dilekçesinde istenen miktar için dava tarihinden; talep açıklama dilekçesindeki miktarın ise ıslah tarihinden denilerek faiz yürütülmesi hatalıdır.
3-Mahkemece fazla mesai ücret alacağından %45 oranında takdiri indirim yapılmıştır.Tanık beyanları ile hesaplanan fazla mesai ücretinden yapılan takdiri indirim oranı, hakkın özünü etkileyecek derecede yüksek olup, bu oran takdiri indirimin gözettiği amacı aşmaktadır. Mahkemece daha makul oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
4-Hükmedilen miktarın net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı seblerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.