Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/8572 Esas 2016/52 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8572
Karar No: 2016/52
Karar Tarihi: 18.01.2016

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/8572 Esas 2016/52 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı alacaklı, borçlu tarafından ödenmeyen kira alacağı için tahliye istemiyle başlattığı icra takibinde davalının itirazı üzerine, Mahkemece davaya ilişkin yargılamayı gerektiren bir hal bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Ancak, davalının imzasını inkar etmediği sözleşme gereği iş yerinin farklı olduğunu belirtmesi ve bu nedenle kira sözleşmesinin geçerli olmadığını savunması, uyuşmazlıkta yargılamayı gerektirdiğinden hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İİK.nun 269/2 maddesi
- 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü
- HUMK.nın 428.maddesi

6. Hukuk Dairesi 2015/8572 E. , 2016/52 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu aleyhine kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatılan icra takibine davalı borçlunun itirazı üzerine davacı alacaklı vekili İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılmasına, kiralananın tahliyesine ve inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece uyuşmazlığın yargılamayı gerektirdiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine karar davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Takibe ve davaya yapılan 01.10.2012 başlangıç tarihli sözleşme ile iş yeri niteliğindeki taşınmaz yıllık 10.000.00-TL karşılığında davalıya kiralanmıştır. Davacı alacaklı bu sözleşmeye dayanarak 5.000,00 TL tutarındaki 05.02.2013 tarihli kira alacağını istemiştir. Davalı borçlu süresindeki itirazında sözleşmedeki imzasını inkar etmeksizin sözleşme konusu iş yeri ile tarafına teslim edilen iş yerinin farklı olduğunu, bu durumun sözleşme yapılıp yer teslim edildikten sonra anlaşıldığını, bu nedenle kira sözleşmesinin geçerli olmadığını, belitmiştir. Davalı borçlu dayanak sözleşmedeki imzasını inkar etmediğinden, İİK.nun 269/2 maddesi uyarınca akdi kabul etmiş sayılır. İtirazında sözleşmenin varlığına ve aylık kira miktarına da karşı çıkmamıştır. Bu durumda, uyuşmazlıkta yargılamayı gerektirir bir hal bulunmamaktadır. Mahkemece, işin esası hakkında bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde yargılamayı gerektirdiğinden bahisle istemin reddine karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 18.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.