Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5741 Esas 2019/11794 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5741
Karar No: 2019/11794
Karar Tarihi: 16.12.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5741 Esas 2019/11794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan yargılanmış ve beraat etmiştir. Katılanlar vekili tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Yargılama sürecinde, sanığın göreve getirilmesinden sonra söz konusu yerde eksiklik olup olmadığının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Mağdurun olay günü bir apartman boşluğuna düşerek yaralanmasıyla ilgili olarak, yapılan soruşturmalarda belediye görevlilerinin kusurunun olduğu belirtilmiş ancak şikayetçi olunmamıştır. Bu nedenle, açılan dava düşmüştür. Kararda TCK'nın 73/4 ve CMK'nın 223/8. maddeleri ile ilgili detaylı bilgi verilmekle birlikte, bu maddelerin anlamı hakkında bir açıklama yapılmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2018/5741 E. , 2019/11794 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, sanığın suç tarihinde görevli olmasa bile göreve getirilmesinden itibaren söz konusu yerde eksiklik olup olmadığını değerlendirmesi gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mağdurun olay günü saat 17:30 sıralarında öğrenim gördüğü Kocatepe İlköğretim okulundan ayrılarak 19 ve 21 numaralı iki apartman arasında, mülkiyeti 19 numaralı apartmana ait olan 2-2,5 metre derinliğindeki boşluğun önüne park edip, kendisini bekleyen babasına ait araca binmek için yürüdüğü, havanın karanlık olması sebebiyle 19 numaralı apartmana ait söz konusu korkulukla kapatılmamış apartman boşluğuna düştüğü, zeminde bulunan demir kalıntısının karnına denk gelmesi sonucu basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek, sol böbreğini kaybedecek nitelikte organ kaybıyla sonuçlanacak nitelikte yaralandığı olayda; 19 numaralı kat malikleri hakkında yapılan soruşturma sırasında 02.02.2009 tarihli bilirkişi raporunda belediye görevlilerininde kusurunun olduğunun belirtildiği, katılan ...’ın 11.06.2009 tarihli beyanında belediye görevlilerinin ihmali olsa dahi şikayetçi olmadığını belirttiği bunun üzerine temyiz kapsamımızda olan sanık ... hakkında takipsizlik kararı verildiği, 19 numaralı kat malikleri hakkında yapılan yargılama sonucu alınan bilirkişi raporlarında sanık ...’nun kusurunun olduğunun belirtilmesi üzerine Samsun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.05.2013 tarihli kararında sanık ... hakkında suç ihbarında bulunulduğu, sanık ... hakkında sürdürülen soruşturma kapsamında katılan ...’ın sanıktan şikayetçi olduğunu belirttiği anlaşılmakla şikayetten vazgeçmeden vazgeçme olmayacağından 24.12.2014 tarihli duruşmada verilen katılma kararı hükümsüz olmakla taksirle yaralama suçundan açılan davanın TCK"nın 73/4 ve CMK"nın 223/8. maddesi gereğince düşmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 16.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.