MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı .... Yatırım San ve Ticaret A.Ş vd aleyhine 13/03/2012 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece asıl ve birleşen davaların reddine dair verilen 26/12/2012 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 11/03/2014 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine duruşmalı temyiz eden davacı vekili Avukat ... ile karşı taraftan davalılar vekili Avukat ....... (....) geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra taraflara duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve davalı yararına takdir olunan 1.100,00 TL duruşma avukatlık ücreti ile aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine 11/03/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Asıl dava ile birleşen dava dosyalarında davacının kişilik haklarına saldırı olduğu gerekçesiyle davalılardan manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
Davalı ..."nın 25/12/2012 tarihli ...Gazetesi"nin "....." başlıklı yazısında patronu olan ...."a şantaj yaparak 500.000 dolar para verilmediği takdirde ..."a gidip ... aleyhine yazılar yazacağını belirttiği, böyle tehditlerle ..."dan para cukkaladığını, namustan, şereften ve haysiyetten en son söz etmesi gereken insan olduğunu belirtmiştir.
Davaya konu olan "Yolsuzluk, Hırsızlık ve ...." başlıklı 28/02/2012 günlü yazıda ise yine yukarıdaki yazılarını tekrarlayarak "haydi bakalım .... .... şantaj yapmadığını böyle tehditlerle ..."dan para cukkalamadığını söylesin... Tek laf edemez bu konuda! ama darbecilerin emriyle, özel harp dairesi yöntemleriyle saldırmayı ve birilerine organize saldırtmayı bilir... Bu namus abidesinin pek ahlaklı işlerinden biri de 12 eylül darbesi zamanında işkence merkezi olan ... Cezaevine düzdüğü övgülerdi... Darbeciler emredince yalan yazmak mübah ona göre..." ...."ın namusunu sergilediği böyle çok örnek var. 80"li yıllarda "hayali ihracatçıyla söyleşi"... Oysa .... soruyor .... yanıtlıyor. Hayali ihracat değil hayali röportaj anlayacağınız!
Davalının 03/03/2012 günlü yazısında "...." başlıklı yazısında "28 şubat darbecilerinin ve tüm cuntacı askerlerin tartışılmaz en favori yazarı olan ....... Özel harpçilerin medya temsilcisi olarak görev yaptı... ...."le ilgili insafsızca cinayete azmettirici yazılar yazdı......."nın üniversiteden atılmasını, ..."ın vatandaşlıktan çıkarılmasını sağladığı... Yaptıkları ortada da acaba bunları kendi kendine mi yoksa darbecilerden gelen yazılı talimatlar, direktifler üzerine mi yaptı? ..."dan 400.000 dolar cukkalayan, isterse dekontları yayınlayayım..." şeklinde yazılar yazdığı anlaşılmıştır.
Yerel mahkemece davacının köşe yazarlığı yaptığı dönemde,... Gazetesi"nde yaptığı protokollere, ..."ın ... Darbeleri Araştırma Komisyonu"ndaki beyanlarına ve davacının tanınmış bir gazeteci olması da gözönünde bulundurularak yazıların "ağır eleştiri" kapsamında olduğu kabul edilerek dava reddedilmiştir.
Yukarıda özetleri alınan yazılarla ilgili olarak davalı yanın üzerine düşen külfet yazılarda geçen vakıaların ispatıdır. Dosyaya yansıyan belgelerden davacının ...Gazetesi ile yaptığı sözleşmeler gereği pirim ve maaş aldığı bu hususunda gerek ...."ün ve gerekse ..."ın ifadeleriyle de sabit olduğu, ortada "yolsuzluk, hırsızlık ve cukkalamak" gibi bir durumun olmadığı anlaşılmıştır. Şüphesiz ki davacının aldığı ücret ve pirimlerin davalı yazarı ilgilendirdiği bir gerçekse de kamuoyunun bilmesinde bir hukuki yarardan söz edilemez. Okuyucu davalının .... Gazetesi ile yaptığı sözleşmeyi, tek taraflı fesih halinde ödenecek cezai şartları merak edecek durumda değildir.
Ayrıca patronu olan ..."ın ....Darbeleri Soruşturma Komisyonu"nda verdiği ifade de sonuç olarak anlaşamadıkları için ve gazetesine tazminat sorumluluğu doğurduğu için davalının işine son verdiğini bildirmiştir. Yazılarda belirtildiği gibi patronunun şantaj olayından hiç bahsetmediği görülmüştür. Kaldı ki davalı her üç yazısında da tekrarla ve ısrarla bu konuyu yazarak "kastını" ortaya koymuştur. 25/02/2012 tarihli, 28/02/2012 tarihli ve 03/03/2012 tarihli yazılarında artık kamuoyu davacının .... Gazetesi"nden yüksek ücret aldığını anlamışken tekrarla kaleme alınarak "yolsuzluk, hırsızlık,
dekontlar, şantaj, paraya pula tamah etmeyen namus timsali" gibi sözler eleştiri sınırını aşarak davacının kişilik haklarına saldırı düzeyine gelmiştir. Diğer yandan davalı köşe yazarı davacının "hayali röportaj" yaptığını, kara propagandacı olduğunu, özel harpçilerin medya temsilcisi olduğunu da ispatlamış değildir. Başlı başına bu sözler dahi davacının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir.
Tarafların her ikisi de köşe yazarı ve gazetecidir. Bunların köşelerinde birbirlerinin gazeteciliklerine ağır söz söylemeleri, hakaret düzeyine varan söylemleri; yayında kamu yararı bulunması, kamuoyunun aydınlatılması, toplumsal ilgi ile açıklanamaz.
Davaya konu olan her üç yayında doğrudan davacıyı hedef alan, kamuoyunu ilgilendirmeyen ağır saldırı niteliğinde yayınlar olduğundan davanın kabulü gerektiği düşüncesinde olduğumuzdan yerel mahkemenin kararını onayan çoğunluk görüşüne katılamıyoruz. 11/03/2014