Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11971 Esas 2017/11242 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11971
Karar No: 2017/11242
Karar Tarihi: 20.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/11971 Esas 2017/11242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ancak sanıkın temyiz istemi reddedilmiştir. Müşteki şikayetlerine rağmen mahkemece katılımına ilişkin bir karar verilmemiştir. Mahkumiyet hükümleri incelenmiş ve adli para cezasının kesin nitelikte olduğu belirtilerek sanık itirazlarının reddedilmesi kararlaştırılmıştır. Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınarak diğer sanık hakkında da mahkumiyet hükmü verilmiştir. Karar, 5271 sayılı CMK'nin 238, 260/1, ve 237/2. maddelerine göre verilmiştir. Kanun maddeleri hakkında detaylı bilgi verilmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2016/11971 E. , 2017/11242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddine, mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ..."nun temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın usulüne uygun biçimde tebliğ edildiği, ancak anılan ret kararına yönelik temyiz istemi bulunmadığı anlaşılmakla temyiz incelemesi sanıklar ... ve ... hakkında verilen mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılmıştır.
Müşteki ... aşamalarda sanık ...’dan şikayetçi olduğunu beyan etmesine karşın mahkemece 5271 sayılı CMK"nin 238. maddesi maddesine aykırı olarak katılma hususunda bir karar verilmediği görülmekle süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz eden müştekinin 5271 sayılı CMK"nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan müştekinin 5271 sayılı CMK"nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılan olarak katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ...’nun müşteki ...’yı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin ek karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi uyarınca REDDİ ile temyizin reddine dair 25.04.2016 tarihli ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’yu kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan ...’nun temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 20/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.