Taraflar arasındaki " tespit" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.İş Mahkemesi"nce davanın reddine dair verilen 29.12.1999 gün ve 1999/105-2105 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesi"nin 3.4.2000 gün ve 2000/1959-2048 sayılı ilamiyle; (...Davacı davalılardan Şali Cihan" a ait işyerinde hizmet akdiyle çalıştığının ve işe giriş tarihinin 23.02.1974 tarihli olduğunun tespitini istemiştir. İşe giriş bildirgesi dosyada mevcut olup, kuruma da bildirilmiştir. İşyerinin zamanında Kurumca yanlış tespit edilmesi veya işyerini bildirme bildirgesinin Kurumca kaybedilmesi, davacının işe giriş bildirgesinin ve çalışmasının kabul edilmesine engel değildir. Zira işe giriş bildirgesindeki işveren Ş.. Cihan" dır. Gerçek işverenin tespiti ise işyeri adresi belli olduğu için Kuruma aittir. Çalışmayı da şahitler doğruladığı için 1 gün çalışmanın kabulü gerekirken yazılı düşüncelerle davanın reddi usule ve yasaya aykırıdır.

O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Taraf vekilleri

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 14.2.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.