MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, bahsi geçen alacakların tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının talep ettiği alacakların eksiksiz olarak ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar vekilince temyiz edilmiş ve Dairemizce bozulmuştur. Bozma ilamında özetle, davacının fazla çalışma ücreti yanında hafta tatili ücretini de talep ettiği, davacının haftanın 7 günü, günlük 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı, fazla çalışma süresi
hesaplanırken haftanın 6 günü üzerinden hesaplama yapılması ve hafta tatili gününde yapılan 10,5 saatlik çalışmanın 7,5 saati aşan 3 saatinin fazla çalışma süresine eklenmesi gerektiği, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise fazla çalışma süresinin haftanın 7 günü üzerinden hatalı hesaplandığı belirtilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmuş ve yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Bozmadan sonra verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma süre ve ücretinin doğru olarak hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Bozmadan sonra hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 7 günü, günlük 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı, günlük çalışmasının 12 saat, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesi ile günlük çalışmasının 10,5 saat olduğu, davacı fazla çalışma ücreti yanında hafta tatili ücreti de talep ettiğinden, haftalık çalışmasının 6 gün x 10,5 saat = 63 saat ve haftalık fazla çalışmasının 63 saat -45 saat = 18 saat olduğu belirtilmiş ve fazla çalışma ücreti bu süreye göre hesaplanmıştır.
Dosya kapsamından, davacının haftanın 7 günü, günlük 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı, günlük çalışmasının 12 saat, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesi ile günlük çalışmanın 10,5 saat olduğu, davacı fazla çalışma ücreti yanında hafta tatili ücreti de talep ettiğinden, haftalık çalışmasının 6 gün x 10,5 saat = 63 saat ve haftalık fazla çalışmasının 18 saat olduğu, hafta tatili gününde yapılan 10,5 saatlik çalışmanın 7,5 saati aşan 3 saatinin fazla çalışma süresine eklenmesi gerektiği, buna göre davacının haftalık fazla çalışmasının toplam 18 saat + 3 saat = 21 saat olduğu anlaşılmıştır.
Bu hesaplamaya göre, fazla çalışma ücretinin haftalık 21 saat üzerinden hesaplanması gerekirken, 18 saat üzerinden hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.