22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/12784 Karar No: 2018/21874 Karar Tarihi: 11.10.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12784 Esas 2018/21874 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2018/12784 E. , 2018/21874 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
4857 sayılı Yasa"nın 25/ıı-g maddesine göre, "İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki ... günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi" işveren bakımından haklı nedenle fesih sebebi oluşturur. Somut uyuşmazlıkta, davacı, 17.05.2013-29.05.2013 tarihleri arasında yıllık ücretli izinde olduğu iddiasındadır. Davalı, davacının 27.05.2013 ve 28.05.2013 tarihleri arasında devamsızlık yaptığı ve mazeretinin olmadığını bu nedenle yapılan feshin haklı olduğunu savunmaktadır. Davacının 27.05.2013 ve 28.05.2013 tarihleri arasında devamsızlık yaptığı sabit olup, uyuşmazlık davacının bu tarihlerde yıllık ücretli izinnde mi olduğu yoksa mazeretsiz devamsızlık mı yaptığı noktasındadır. Öncelikle; Mahkemece, fesih tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Toplu ... Sözleşmesi 24/b-g maddesine göre işten çıkarma yetkisinin disiplin kurulunda olduğu bu nedenle işverence yapılan feshin usulüne uygun olmadığı kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatı hüküm altına alınmış ise de; 01.01.2013-31.12.2014 tarihleri arasında yürürlükte bulunan Toplu ... Sözleşmesinin 24. maddesi "yolluk" ile ilgili düzenleme içermekte olup, konuya ilişkin 67. maddede ise işçinin 4857 sayılı 25/ıı maddesine göre derhal fesih hakkının saklı olduğu belirtilmiş olduğundan işverence disiplin kurulu kararı olmaksızın devamsızlık nedeniyle haklı fesih yapılabilmesinin mümkün olduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar mahkemenin bu yöndeki gerekçesi hatalı ise de; işverence sunulan 31.05.2013 tarihli merkez izin kullanım listesinde davacının 17.052013-27.05.2013 ve 27.05.2013-28.05.2013 tarihleri arasında yıllık ücretli izinde gösterildiği, buna göre davacının ... başı yapması gereken tarihin 28.05.2013 olduğu, davacının savunması alınırken izin dönüş tarihini yanlış hatırladığını kabul edilemeyceği ve Mahkemece kıdem ve ihbar tazminatı yönünden verilen kararın sonucu itibariyle doğru olduğu anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklanan nedenlere, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle doğru olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı şirkete yükletilmesine, 11.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.