Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62/1, 52/2-4, 51/1-3-7. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Mahalli Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz isteminin incelenmesinde;
""Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/06/2014 gün ve 2013/834 Esas, 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı, 5320 sayılı Kanuna 12.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6572 sayılı Kanunun 45. maddesi ile eklenen geçici 9. maddesine göre 31/12/2019 tarihine kadar, Asliye Ceza Mahkemelerinde yapılan duruşmalarda Cumhuriyet savcısı bulunmayacağının, ancak, verilen hükümlere karşı Cumhuriyet savcısının kanun yoluna başvurabilmesi amacıyla dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderileceğinin belirtildiği, 12.12.2014 ve sonrasında duruşmalara Cumhuriyet savcısı katılamayacağından, mahalli Cumhuriyet savcıları yönünden temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 ay, 01.01.2014 ve 12.12.2014 tarihleri arasındaki hükümlerde ise temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 hafta olduğu, incelenen dosyada hüküm duruşmasına katılmayan mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından 15/01/2015 tarihinde verilen hükme karşı 04/03/2015 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
B- Sanık müdafinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık ...’in suç tarihinde Denizli ili Tavas İlçesi Avdan Köyünde muhtar olarak görev yaptığı, İzmir II Nolu Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünün 15.05.2002 tarih ve 10659 nolu kararı ile korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak kabul edilen, Denizli İli, Tavas İlçesi, 460 sayılı parselde yer alan Avdan Baba Camii, Türbe ve Haziresi’ne cephesi bulunan ve aradan geçen yolun karşısında yer alan, köy tüzelkişiliğine ait 208 sayılı parseldeki tescilsiz köy odasının ilgili Koruma Bölge Kurulu"ndan izin alınmadan yıktırılıp yerine kapalı pazar yeri yapıldığına dair ihbar dilekçesi üzerine, olayın araştırılması için mahallinde ilgili Koruma Bölge Kurulu görevlilerince incelemenin yapıldığı, yapılan inceleme neticesi düzenlenen 18.12.2013 tarihli raporda, dava konusu taşınmaz üzerinde yer alan tescilsiz köy odasını Kurul izni olmadan yıkan, yıktıran ve yıkılmasına sebebiyet veren ilgililer hakkında 2863 sayılı Kanunun 8. ve 9. maddeleri ile Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunun 05.11.1999 tarih ve 664 sayılı ilke kararı gereğince yasal soruşturma açılması gerektiği yönündeki görüş üzerine Aydın Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 19.12.2013 tarih ve 2260 sayılı kararıyla ilgililer hakkında suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, bunun üzerine Tavas Cumhuriyet Başsavcılığınca Tavas Kaymakamlığından köy odasını (misafirhane) yıktıran ve yerine kapalı pazar yeri yaptıran muhtar ... ve ihtiyar heyeti üyeleri hakkında soruşturma izni istendiği, Tavas Kaymakamlığı tarafından 03.03.2014 tarihli karar ile soruşturma izninin verilmesi üzerine muhtar ... ve temyiz dışı ihtiyar heyeti üyeleri hakkında soruşturmaya başlandığı ve 21.03.2014 tarihinde sanık ... haklarında aynı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen diğer sanıklar hakkında 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan dava açıldığı, mahallinde yapılan keşif sonucu dosyaya sunulan bilirkişiler tarafından düzenlenen raporda, İzmir II Nolu Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünün 15.05.2002 tarih ve 10659 nolu kararı ile tescilli Avdan Baba Camii, Türbe ve Haziresi’nin karşısında bulunan ve yol ile ayrılan 208 nolu parselde yıkılarak pazar yeri yapılan köy odasının (misafirhane) tescilsiz olmasına rağmen Avdan Baba Camii, Türbe ve Haziresi’nin koruma alanı içerisinde kaldığının belirtildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında olay tarihinde gerek Avdan Baba Camii Türbe ve Haziresinin 2863 sayılı Yasa kapsamınca koruma altına alındığını, gerekse yıkılmış olan misafirhanenin de Avdan Baba Camii Türbe ve Haziresinin koruma alanı kapsamında bulunduğunu bilmediğini, Kaymakamlıkca öninceleme yapılırken anılan hususları öğrendiğini belirttiği anlaşılmakla;
Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulunun 05.11.1999 tarih ve 664 sayılı ilke kararının diğer Yüksek Kurullarca alınan ilke kararları gibi Resmi Gazete"de ilan ediliyor olması karşısında, sanığın tescilli binanın koruma alanında bulunan yerde izinsiz inşai müdahalede bulunulamayacağını bildiğinin kabul edilmesi gerektiği, bu itibarla öncelikle 460 sayılı parselde yer alan Avdan Baba Camii, Türbe ve Haziresi’nin tescil edilmesine ilişkin İzmir II Nolu Kültür Varlıkları Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğünün 15.05.2002 tarih ve 10659 nolu kararının suça konu yerde mutat vasıtalarla ilan edilip edilmediğinin araştırılması, varsa ilan tutanaklarının dosya kapsamına alınması, böylece sanığın Avdan Baba Camii, Türbe ve Haziresi’nin tescilli olduğunu bilip bilmediğinin tereddütsüz biçimde belirlenmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1- 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin 3. fıkrasında "Cezası ertelenen hükümlü hakkında, bir yıldan az, üç yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir. Bu sürenin alt sınırı, mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz." şeklindeki düzenleme ve yasanın öngördüğü süreden daha az süre belirlemenin kazanılmış hak oluşturmadığı düşüncesine de yer veren YCGK"nun 11/05/2010 gün ve 2010/87-112 kararı ışığında, hakkında 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilen sanığa 1 yıl denetim süresi belirlenerek TCK’nın 51/3. maddesine muhalefet edilmesi,
2- Hükmedilen uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluğuna, aynı maddenin 3. fıkrası da nazara alınarak hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmemiş olması,
3- Hakkında tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.