12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/10738 Karar No: 2019/11782 Karar Tarihi: 12.12.2019
2863 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10738 Esas 2019/11782 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, ikametinde yapılan aramada, 867 adet korunması gerekli taşınır kültür varlığı ele geçirildiği için 2863 sayılı Kanunun 70/1. maddesi uyarınca suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Ancak, adli para cezasını taksitler halinde ödeyememesi durumunda geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yapılmamıştır. Bu nedenle, mahkemenin kararı, bu husus düzeltildiği takdirde onanabilir. Kararda yer alan kanun maddeleri: 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nun 24, 70 ve 75. maddeleri; Türk Ceza Kanunu’nun 52/2-4, 53, 58, 62/1 ve 63. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2017/10738 E. , 2019/11782 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 70, TCK’nın 62/1, 52/2-4, 53, 58, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet, 2863 sayılı Kanunun 75. maddesi uyarınca Müze Müdürlüğüne teslim
2863 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü; Sanığın ikametinde Edremit 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.02.2013 tarih 2013/94 S. İş sayılı kararına istinaden yapılan aramada 867 adet 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlığı ele geçirildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında davaya konu eserleri süreç içerisinde çeşitli kimselerden aldığını beyan ettiği, korunması gerekli taşınır kültür varlıklarını 2863 sayılı Kanunun 24. maddesine aykırı olarak ikametinde bulunduran sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 70/1. maddesinde düzenlenen “kültür varlığını izinsiz bulundurma” suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine, alt sınırdan uzaklaşılarak cezalandırıldığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna dair temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK"nın 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken taksitlerden birisinin süresinde ödenmediği takdirde kalan kısmının tamamının bir defada tahsil edilmesine karar verilerek infaz yetkisinin de kısıtlanması ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarının yapılmamış olması, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 4. fıkrasının son cümlesindeki “taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada tahsiline” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “taksitlerden birinin ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına"" ibarelerinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.