Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3759 Esas 2017/7192 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, ... Kaymakamlığı Tapu Sicil Müdürlüğünün 18.04.2012 tarih ve B091TKG4349501/1309 sayılı, siteye ait yönetim planı değişikliği talebinin reddine ilişkin kararının iptali ve işlemin iptalinin mümkün olmaması halinde toplu yapı yönetim planının tescili istenilmiştir.
Mahkemece ... İli, ... İlçesi, ... ... Mahallesi ... ... Mevkii 3324, 7284 ve 7285 sayılı parselde kurulan sitenin belirlediği yönetim planının tapuya tesciline, İdarenin 18.04.2012 tarih ve 1309 sayılı red kararının iptali mahkememizin görev alanı dışında kaldığından karar ittihazına yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kaydı ve yönetim planının incelenmesinden; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Kanununda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Kanununun 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle uyuşmazlıkta Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/10/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.