Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 11:00 sıralarında, hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair ek karar verilen ... "ın sevk ve idaresindeki aracı ile meskun mahalde, iki yönlü asfalt kaplama yolda seyir halinde iken, olay yeri kontrolsüz kavşağa geldiğinde sanığın sevk ve idaresindeki araç ile çarpışması şeklinde meydana gelen olayda; olay sonrası tanzim edilen kaza tespit tutanağına göre sanığın “geçiş hakkı olan araçlara geçiş hakkı vermemek” kuralını ihlal ettiği, kendisine hitap eden “DUR” levhasını dikkate almadan kavşağa kontrolsüzce girerek sebebiyet verdiği kazada asli kusurlu olduğu anlaşıldığından, kusur tespiti yapılması konusunda tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Ayrıca, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu biri nitelikli şekilde olmak üzere iki kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulamaya hükümde yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur oranına ilişkin bilirkişi raporu alınmadığına, zararı gidermediği belirtilerek HAGB kararı verilmemişse de, talimatla savunmasının alındığı, gerçek zarara ilişkin bir tespit ve talep olmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2-Sanık hakkında hükmedilen 5 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün gerekçe kısmında yer alan, “kasta dayalı kusurunun ağırlığı, failin güttüğü amaç” ibarelerinin çıkarılması, hükmün dördüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının, suçun işlendiği yer ve zaman,suç konusunun önem ve değeri, bu bağlamda meydana gelen zararın ağırlığı nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000.- TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.