MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yemek ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının davalıya ait işyerinde 26.07.2007-04.02.2011 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak kesintisiz bir şekilde çalıştığını, davacının iş akdinin haksız yere feshedildiğini ve davacıya bir kısım ödeme yapıldığını, davacının
ibranameyi ihtirazi kayıtla imzaladığını iddia ederek, davacının fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve yemek bedeli alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının tüm haklarının ibraname karşılığında ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir. İşçiye her ay ödenen ücret içinde fazla çalışmaların bir kısmının yer aldığı taraflarca kabul edildiğine göre 270 saatin 12 aya bölünmesi sonucu belirlenen 22.5 saat, her ay için kanıtlanan fazla çalışma süresinden indirilmelidir. İşçinin fazla çalışmasının kanıtlanamadığı veya çalışmaların karşılığının tam olarak ödendiği aylar için böyle bir indirime gidilmez.
Somut olayda, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 2. maddesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu açıkça belirtilmiştir. Bunun dışında, dosyaya sunulan davacıya ait ücret bordrolarında bazı aylar için fazla mesai tahakkuku yapıldığı da görülmektedir. Davalı işyerinde çalışma düzeninin ikili vardiya sistemi ile her vardiyada 12 saat olduğu ve ara dinlenme hariç davacının haftada 18 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir.
Bu kabule ve maddi olguya göre, fazla mesai ödemesi görünen aylar hesap dışı bırakılmamalı, tüm süre üzerinden izinli ve raporlu olunan süreler mahsup edildikten sonra hesaplanan fazla çalışma süresinden, yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda, aylık ücrete dahil olan fazla çalışma süresi (aylık 22,5 saat) indirilmeli, ardından hesaplanan fazla mesai ücretinden, bordrolarda görünen fazla mesai ödemeleri mahsup edilmeli ve kalan fazla mesai ücreti hüküm altına alınmalıdır.
3- Hükmolunan miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda karışıklığa yol açacağının düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.