Taraflar arasındaki "Boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Dalaman Asliye Hukuk Mahkemesi"nce davanın kabulüne dair verilen 2.2.1999 gün ve 1998/3 E.-1999/8 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi"nin 5.11.1999 gün ve 1999/9325 E.-1999/11884 K. sayılı ilamiyle;

(...1- Evlilik birliğini devam ettirmek, barışmak veya barışma teşebbüsünde bulunmak yahut sair surette hoşgörü ile karşılanan olaylar boşanma sebebi olamaz.

Medeni Kanunun 134/1-2.maddesi uyarınca; Boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, müşterek hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacının tanıklarının sözlerinin bir kısmı Medeni Kanunun 134/1.maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

2- Kabule göre de;

a)Boşanma halinde çocuklardan birisi yada birileri babaya, diğeri veya diğerlerinin velayeti anaya verilmesi halinde şahsi ilişki kurulurken çocukların da birbirlerini görmelerini sağlayacak şekilde süreler belirlenmelidir.

b) Boşanmanın fer"i hükümleri olarak Medeni Kanunun 143.maddesi uyarınca tazminat, 137, 144 ve 148.maddeleri uyarınca taktir edilen nafakadan dolayı vekalet ücreti tayini ve bu istekler sebebiyle harç alınmayacağı gözetilmeden davalı yararına vekalet ücreti belirlenmesi yasaya aykırıdır. ...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu"nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 7.2.2001 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.