Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17292 Esas 2017/11220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesi içeriğinden temyiz itirazlarının mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu anlaşılarak bu kapsamda yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın kasten yaralama suçunu müştekinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle işlediği halde, 5237 sayılı TCK"nin 86/1 maddesi uyarınca tayin edilen cezasının 5237 sayılı TCK"nin 86/3-c maddesi uyarınca artırılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından ve sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.